Władca Londynu (Tillie Cole)

„Władca Londynu” to książka tak nieprzewidywalna, że niczego nie można być pewnym w trakcie jej czytania. Tillie Cole jest mistrzynią w budowaniu intryg, napięcia, mroku, a także tworzenia kreacji bohaterów. I po raz kolejny pokazała na co ją stać, dając nam wręcz nieziemską historię. Wyjątkowo zacznę od docenienia postaci, która w książce grała drugie skrzypce. Moje palce się wręcz rwą do pisania, aby jak najszybciej wspomnieć o Vinniem. Nie wiem dlaczego, ale takie zbłąkane dusze, bohaterowie, którzy nie do końca są zdrowi na umyśle, zawsze najbardziej do mnie przemawiają. Uwielbiam jego specyficzną osobowość i to jaką tajemnicą Tillie owiała jego osobę. Kurczę, naprawdę marzyłam, aby chociaż na chwilę znaleźć się w jego głowie! Co by to było za przeżycie! Co do pozostałych, to polubiłam zarówno Cheskę, jak i Arthura. To było niezwykłe doświadczenie obserwować tą powoli rodzącą się fascynację między bohaterami. Chesce nie można odmówić elegancji. Dzięki statusie swojego ojca wychowywała się w bogactwie, luksusie, jednak mało miała do powiedzenia w kwestii swojej przyszłości. Można więc powiedzieć, że momentami jej egzystencja przypominała uwięzienie w klatce, a wolnością były momenty, gdy widywała Arthura. Podobało mi się to, że oprócz urody, potrafiła również logicznie myśleć i w chwilach zagrożenia nie poddawała się. Nie chciała przyjmować kompromisów, tylko zawzięcie walczyła o swoje. Co do mężczyzna, to już na pierwszy rzut oka widać, dlaczego został okrzyknięty władcą. Arthur nie patyczkuje się z wrogami i zdrajcami, pokazuje siłę, ale równocześnie docenia wartość, jaką jest rodzina. Niezwykle zauroczyły mnie momenty, kiedy w obecności Cheski pozwalał sobie na ukazanie emocji, na to, aby więcej czuć. „Władca Londynu” to książka, od której ciężko się oderwać i która wywołuje przeróżne emocje. Jestem zachwycona tym, co autorka przedstawiła, a najbardziej zwrotami akcji, których kompletnie się nie spodziewałam. Słowo daję, były momenty, kiedy moja szczęka leżała z wrażenia na podłodze. Jest to historia pełna mroku, śmierci, bólu, próby pogodzenia się ze stratą. Równocześnie pokazuje jednak, że z każdej ciemności kiedyś wyłania się promyk słońca i nadziei. Książka o tym, jak łatwo zatracić się w dążeniu do władzy i zapomnieć, co tak naprawdę w życiu jest ważne. Z całego serca polecam Wam tę książkę. Cheska i Arthur to bohaterowie, którzy muszą opowiedzieć Wam swoją historię i proszę, żebyście ich wysłuchali.